Υπογράφει η μακιγιέζ Ελίνα Καλιτζάκη
Διαχρονικό, γοητευτικό και επικίνδυνο, το κόκκινο κραγιόν έχει τη δική του ιστορία.
Η ιστορία του ξεκινάει, περίπου το 2500 π.Χ., στη Μεσοποταμία. Σουμέριοι άνδρες και γυναίκες κατασκεύαζαν μια κόκκινη πάστα από λευκό μόλυβδο και θρυμματισμένες κόκκινες πέτρες. Αργότερα, η γνωστή σε όλους μας -Makeup Icon- Κλεοπάτρα, λέγεται πως για να πετύχει την κατάλληλη απόχρωση κόκκινου, χρησιμοποιούσε λιωμένα σκαθάρια, μυρμήγκια και άλλα έντομα και για να προσδώσει μια έξτρα λάμψη…λέπια ψαριών.
Όλο αυτό το μείγμα, ήταν εξαιρετικά επιβλαβές για την υγεία τους και σε πολλές περιπτώσεις οδήγησε σε σοβαρές ασθένειες και ακόμα και στον θάνατο. Μάλιστα, σύμφωνα με το βρετανικό ELLE, η φράση “Το φιλί του θανάτου’’ προέρχεται από εκείνην την εποχή.
Στα μέρη μας, στην Αρχαία Ελλάδα, οι ιερόδουλες υποχρεώνονταν από τον νόμο να φορούν κόκκινο κραγιόν, για να ξεχωρίζουν από τις “αγνές” γυναίκες της ανώτερης τάξης. Αντίθετα, στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αποτελούσε ένδειξη ανώτερης τάξης και μπορούσε να φορεθεί μόνο απ’ όσους και όσες ανήκαν σε αυτήν.
Στον μεσαίωνα, το κόκκινο κραγιόν κυνηγήθηκε από την εκκλησία ως σύμβολο ακολασίας, με τους θρησκευόμενους της εποχής να υποστηρίζουν πως, όποια γυναίκα χρωματίζει τα χείλη της με αυτό, ήταν μάγισσα και αμαρτωλή! Η Βασίλισσα Ελισάβετ Α’, αγνοώντας όλους αυτούς τους ισχυρισμούς (πολύ ΦΙΛΗ μας!), χρωμάτιζε τα χείλη της με ένα βυσσινί χρώμα, ενώ έβαφε την επιδερμίδα της κατάλευκη!
Η φόρμουλα του κραγιόν έγινε πιο ασφαλής, με κερί μέλισσας και φυτά. Το κερί μάλιστα, έχει παραμείνει μέχρι και σήμερα στα συστατικά.Το 1700 με 1800, άρχισε μια εκστρατεία κατά των καλλυντικών στην Αγγλία, με το βρετανικό κοινοβούλιο να ψηφίζει νόμο το 1770, που δήλωνε πως αν μια γυναίκα φορούσε καλλυντικά πριν το γάμο της, θα μπορούσε ακόμα και να ακυρωθεί ο γάμος, αφού τότε καλλυντικά φορούσαν μόνο οι πόρνες ( γκούχου- γκούχου)! Από τα τέλη του 1800, και κατά τη βασιλεία της Βικτώριας, το μακιγιάζ θεωρήθηκε ντεμοντέ!
Η καθιέρωση του κόκκινου κραγιόν ως σύμβολο θηλυκότητας και αντίστασης.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κόκκινο κραγιόν διαφημίστηκε για πρώτη φορά το 1890 στον κατάλογο Sears Roebuck. Από το 1900 και μετά, το κόκκινο κραγιόν άρχισε να παίρνει τα πάνω του, με τον Maurice Levy, ο οποίος εφηύρε το πρώτο κραγιόν μετάλλων. Πριν από αυτό, πωλούνταν σε χαρτί από μετάξι και ήταν δύσκολο να αποθηκευτεί. Ακολούθησαν εταιρείες μεγαθήρια όπως η Chanel, Helena Rubinstein (η οποία, μάλιστα, το 1930 δημιούργησε και το πρώτο κραγιόν με SPF), Elizabeth Arden και Max Factor.
Εκατομμύρια γυναίκες έσπευσαν να αποκτήσουν από ένα επιθυμώντας να δηλώσουν την παρουσία τους στον κόσμο. Παράδειγμα του πόσο statement ήταν το κόκκινο κραγιόν, αποτελούσαν οι σουφραζέτες που με κόκκινο κραγιόν και δεμένα χέρια έκαναν παρελάσεις στους δρόμους της Νέας Υόρκης, ως αντίδραση στο σύστημα που τους στερούσε τη ψήφο.
Αγαπάμε ότι μισεί ο Χίτλερ.
Fun Fact: Ο Χίτλερ, μέσα σε όλα τα άλλα που αντιπαθούσε, σιχαινόταν και το κόκκινο κραγιόν και απαγόρευε στις γυναίκες που δούλευαν για εκείνον να το χρησιμοποιούν. Σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, άρχισαν να το φορούν μόνο και μόνο για να τον νευριάσουν μέχρι που έγινε και σύμβολο της αντίστασης.
Χρειάζεστε και άλλον λόγο για να το αγαπήσετε?
Τα υπόλοιπα πάνω-κάτω τα γνωρίζετε. Το κόκκινο κραγιόν, μέχρι και σήμερα, αποθεώνεται στα χείλη πολλών προσωπικοτήτων, που έχουν βάλει το λιθαράκι τους στο να γίνει το all time classic καλλυντικό που έμελλε να γίνει. Γι’ αυτό λοιπόν, την επόμενη φορά που θα πάτε να εφαρμόσετε το κόκκινο κραγιόν, να θυμάστε πως σε αυτήν την περίπτωση αληθεύει η φράση, “Εδώ κόσμος πολέμησε-πέθανε για να το φοράς εσύ”.
